Stanisław Michalkiewicz po raz kolejny przekroczył wszelkie granice dobrego smaku i porównał WOŚP do akcji Adolfa Hitlera.

Niedawno temu Jurek Owsiak poinformował, że wycofuje się z szefowania Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Nic dziwnego on oraz jego impreza są obiektami wielkiego hejtu oraz zmasowanej krytyki. Morderstwo Pawła Adamowicza tylko przelało czarę goryczy.

Jednym z takich krytyków jest prawicowy publicysta Stanisław Michalkiewicz, który porównał Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy do akcji zorganizowanej przez Adolfa Hitlera: "Otóż pod egidą NSDAP została utworzona Nationalisozialistische Volksvohlfarth, czyli Narodowosocjalistyczna Ludowa Opieka Społeczna. Zajmowała się różnymi inicjatywami, ale najważniejszą akcją była właśnie doroczna Winterhilfswerk, czyli Pomoc Zimowa. W ramach tej akcji robione były bardzo pożyteczne rzeczy, ale były one zaledwie pretekstem dla osiągnięcia zasadniczego celu, czyli właśnie tresury. Dlatego Józef Goebbels nadał akcji Pomocy Zimowej niesłychany rozmach propagandowy, a swoją żonę Magdę uczynił nawet honorową jej patronką. Honorową, to znaczy – nie pobierającą z tego tytułu żadnego wynagrodzenia. Współczesnym odpowiednikiem Winterhilfswerk w Polsce są doroczne występy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pod egidą Jerzego Owsiaka."- czytamy w artykule zatytułowanym "Podwójna tresura".

Michalkiewicz jest znany z zamiłowania do teorii spiskowych i tym razem w działalności Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy doszukuje się drugiego dna. Otóż według Michalkiewicza Owsiakowi nie chodzi o żadne dobro, kupowanie niezbędnego sprzętu do szpitali i ratowanie ludzkich istnień tylko o tresowanie Polaków. Oczywiście organizatorem całej imprezy nie jest żaden Owsiak, ale rządząca Polską razwiedka: " Nie sądzę, by to on był pomysłodawcą tej imprezy, bo wydaje się ona przemyślana bardzo starannie przez pierwszorzędnych fachowców od psychologii społecznej – a takimi fachowcami u progu lat 90-tych dysponowała w Polsce tylko jedna instytucja – wywiad wojskowy, który wchłonął w siebie również fachowców pracujących wcześniej dla PZPR i SB. Wybór Jerzego Owsiaka na fasadę tej operacji mógł wynikać zarówno z jego sposobu bycia, jak i tak zwanych „korzeni”, to znaczy – pochodzenia z resortowej rodziny. Okazał się on trafny, podobnie jak pretekst wykorzystany do operacji tresowania mniej wartościowego narodu tubylczego.(...) Toteż Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy z miejsca ruszyła z kopyta, zwłaszcza że RAZWIEDUPR za pomocą swojej agentury, ulokowanej w kluczowych dla życia publicznego miejscach, zapewnił jej oprawę propagandową jeszcze lepszą od tej, jaką Goebbels zapewnił Pomocy Zimowej. Jednym z elementów tej oprawy było wytwarzanie przez środowiska opiniotwórcze atmosfery moralnego potępienia wobec wszystkich, którzy nie wykazywali się dostatecznym entuzjazmem. Co z tego celebryci mieli – tego oczywiście nie wiem, ale znając stopień ich bezinteresowności przypuszczam, że coś musieli mieć. Nie to jest zresztą ważne, bo ważniejsze jest to, że po kilkunastu latach Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy w zakresie tresury osiągnęła pełny sukces. Czy to na skutek zmęczenia, czy to z obawy narażenia się na potępienie ze strony wpływowych środowisk, czy wreszcie – dla przypodobania się zwierzchnikom - coraz więcej obywateli deklarowało sympatię dla imprezy Jerzego Owsiaka, a coraz mniej podnosiło wątpliwości. To był strzał w dziesiątkę, co widać zwłaszcza na tle mizernych efektów innych operacji, jak na przykład walki z globalnym ociepleniem, smogiem, czy holokaustowaniem dzików. Takiej mobilizacji, jak przy Wielkiej Orkiestrze nie udało się jak dotąd osiągnąć nawet Komitetowi Obrony Demokracji, ani organizatorom akcji obrony „wagin” i „cipek” przed wrogą penetracją ze strony „faszystów”."- pisze Michalkiewicz.