Stowarzyszenie pod bocianim gniazdem

Zabytkowa baszta w Dobrym Mieście jest najczęściej fotografowanym obiektem przez turystów. Ze względu na osadzone na niej od wielu lat gniazdo bocianie, nazwano ją Basztą Bocianią.

Baszta jest istotną cząstką historii Dobrego Miasta, miejscowości w zakolu Łyny, leżącej przy trasie z Olsztyna do Bezled. Jeszcze w XVI wieku Dobre Miasto było otoczone murami obronnymi. Istniały przy nich baszty a przy wylotach ulic bramy, na przykład Brama Głotowska, Młyńska, Łąkowa. Podczas szalejącego w dniu 13 maja 1771 roku pożaru, spłonęło między innymi przedmieście Jeziorańskie, kościół św. Mikołaja, częściowo dwie baszty, most na Łynie i Brama Łąkowa.

Baszta Bociania wówczas ocalała. W ubiegłym roku zakończono tu kapitalny remont. Dzisiaj baszta należy do najlepiej zachowanych tego typu zabytków w regionie. Znajduje się w niej siedziba oddziału Stowarzyszenia Społeczno - Kulturalnego ,Pojezierze".

U wejście do Baszty Bocianiej stoi rzeźba rycerza. W muzeum wita nas Zygmunt Suchenek, prezes oddziału SSK ,Pojezierze", istniejącego ponad 30 lat. Stowarzyszenie spełnia ważną rolę w życiu kulturalnym Dobrego Miasta i dobromiejskiej gminy. Gromadzi lokalne dokumenty historyczne, prowadzi badania naukowe, organizuje spotkania z ciekawymi ludźmi i sympozja. W Baszcie Bocianiej prezentują również swoje dzieła plastycy. W roku ubiegłym utworzono tu niewielkie muzeum. Przy okazji pokazano wypożyczoną z Muzeum Warmii i Mazur panoramę Dobrego Miasta, dzieło pochodzące z 1874 roku.

W muzeum zgromadzono dokumenty oraz ich kopie od nadania praw miejskich do I wojny światowej. Dobre Miasto, przed wojną Guttstadt, należało kiedyś do biskupów warmińskich. Z tego okresu pochodzi licząca pięć wieków pieczęć, przedstawiająca stojącego jelenia z gałązką w pysku i drugą gałązką w tle.

Można tu również obejrzeć kopię aktu lokacyjnego Dobrego Miasta, wystawionego w 1329 roku. Autentyk był spisany w języku łacińskim na pergaminie. Nie zachował się do dzisiaj, spłonął w czasie ostatnich działań wojennych. Ciekawym eksponatem jest książka remontów kolegiackich pochodząca z 1737 roku. W muzeum istnieje również kącik poświęcony pisarce Marii Zientarze-Malewskiej, pisarce warmińskiej.

Gniazdo na Baszcie Bocianiej z czasem stało się symbolem miasta. Trudno określić rok, w którym ptaki je założyły. Najstarsi mieszkańcy Dobrego Miasta pamiętają, że istniało już w czasach ich dzieciństwa.

W maju 1996 roku naruszyła gniazdo silna wichura. Część konstrukcji runęła na ziemią. Sprowadzono wóz strażacki z wysoką drabiną i gniazdo naprawiono. Minęło jednak sporo czasu, zanim bociany powróciły.
Niedawno straż zjawiła się tutaj ponownie. Tym razem, żeby dokonać remontu dachu na baszcie. Przy okazji poprawiono gniazdo. W przyszłym roku po raz kolejny rodzina bociania będzie tu wychowywać młode.

- Lubimy bardzo naszych współlokatorów - mówi Zygmunt Suchenek. - Trochę co prawda są hałaśliwi, ale sympatyczni. A do muzeum (odwiedziny trzeba uzgodnić telefonicznie) zapraszamy wszystkich, których interesuje historia Dobrego Miasta i okolic.